Hilversum,
22
december
2020
|
15:25
Europe/Amsterdam

EMMA WORTELBOER EN JURRE GELUK LATEN ZICH STEKEN & PRIKKEN VOOR NIEUW KINDERPROGRAMMA

Wat gebeurt er als je je laat steken en prikken door de wilde dieren die in je eigen achtertuin te vinden zijn? In het nieuwe kinderprogramma ‘Steken en Prikken’ trekken Emma Wortelboer en Jurre Geluk door de Nederlandse natuur om het uit te zoeken. Onder begeleiding van bioloog Roy Veldhuizen en huisarts Addy Van Der Woude onderzoeken Jurre en Emma wat er precies gebeurt wanneer je geprikt wordt door bijvoorbeeld een wesp, een hoornaar of een rode bosmier. Ook laten ze zich bijten door onder andere een sabelsprinkhaan en ervaren ze hoe hard de Noordzeekrab kan knijpen met zijn scharen. Hoe doet zo’n dier dat precies? Wat gebeurt er in je lichaam als je gestoken of gebeten bent? En wist je überhaupt dat al deze mooie dieren in Nederland voorkomen? ‘Steken en Prikken’ is vanaf 9 januari elke zaterdag om 10.05 uur te zien bij BNNVARA op NPO ZAPP.

Bioloog Roy Veldhuizen legt de kijker alles uit over het dier dat die uitzending centraal staat. Jurre en Emma delen tijdens de steek hun ervaring met de jonge kijker en leren van dokter Addy hoe de beet na afloop het beste behandeld kan worden. Vaak volstaat een pleister of een beetje koud water, maar soms vechten de presentatoren zichtbaar tegen hun tranen.

Emma: 'Ik ben gek op beestjes en diertjes, maar elke steek bracht angsten in mij naar boven waarvan ik niet eens wist dat ik ze had. Ik had ook echt het gevoel dat ik steeds de hele heftige dieren kreeg. Jurre kreeg veel lievere diertjes dan ik. Het engste beestje van dit seizoen? De hoornaar met zijn duizeligmakende angel!'

Jurre: 'Ik heb eigenlijk niet veel met insecten. En een krab of kreeft laat ik liever gewoon in de zee. Ik dacht ook dat ik best stoer was aangelegd, maar wanneer je je door een beestje moet laten steken of prikken is dat gewoon hartstikke eng. Het vervelendste van dit seizoen was voor mij een enorme mierenhoop met een triljoen bosmieren, waar ik mijn hand in moest steken. Ik had mezelf echt voorgenomen om niet te gaan gillen, maar dat is niet altijd gelukt. Gelukkig had Emma dat ook. Ik vond het heerlijk om Emma, met haar grote mond, ook een keertje bang te zien!”