Ze noemen zich de Kinderen van Møkum; een Amsterdamse vriendengroep die besloot om, letterlijk, een plek voor zichzelf op te eisen in hun geboortestad. Op de hielen gezeten door politie en pers trekken ze van kraakpand naar kraakpand met een duidelijke boodschap: maak de stad niet te duur voor de nieuwe generatie Amsterdammers. Dikla Zeidler, geboren in een socialistische kibboets in Israël maar op jonge leeftijd verhuisd naar een burgerlijk bestaan in Nederland, herkent zichzelf in deze jonge krakers die ze op het nieuws ziet. Gefascineerd door hun jeugdige radicaliteit besluit ze deze groep te volgen in wat volgens haar ongetwijfeld het begin van een nieuwe protestbeweging -misschien zelfs een revolutie- zal worden. ‘De Kinderen van Møkum, en ik’ is op 2 februari om 23.10 uur te zien bij BNNVARA op NPO 2.

De persoonlijke documentaire ‘De Kinderen van Møkum, en ik’ begint vlak nadat De Kinderen van Møkum erin slagen een rechtszaak te winnen tegen ontruiming van het pand dat ze hebben gekraakt en liefkozend ‘Het Kløkhuis’ noemen. De stemming is euforisch. In hun eigen kleine paradijs gaat het los: ze bouwen, koken, drinken, feesten, dansen, en tegelijkertijd organiseren ze volkskeukens en performance-avonden en bieden onderdak aan eenieder die het nodig heeft.

Maar het samenwonen met zo’n grote groep en de gebreken van het kraakpand beginnen hun tol te eisen. Het momentum van de protestbeweging de Kinderen van Møkum lijkt definitief voorbij te zijn. De filmmaker, die deze ontwikkelingen met lede ogen aanziet, besluit de jonge idealisten met haar gevoelens van teleurstelling te confronteren.

Dikla Zeidler: “Het was een groot voorrecht om met de Kinderen van Møkum op te trekken voor het maken van deze film, ook al hebben ze mijn verlangen naar een grootse protestbeweging niet waargemaakt. De film is een momentopname en zoomt in op een periode waar ze niet heel trots op zijn. Toch vond ik het belangrijk om hun worsteling als activistisch krakerscollectief te laten zien, omdat het leven nu eenmaal geen Hollywoodfilm is met een happy end. Maar dat betekent niet dat het allemaal voor niets is geweest.” 

Teledoc Campus, het succesvolle project van CoBO, het Nederlands Filmfonds en het NPO-fonds, biedt jonge regisseurs en producenten de kans om ervaring op te doen met korte, filmische documentaires. De eerste zes series kregen veel aandacht van pers en publiek en positieve kritieken.